Σκουλήκια στο ανθρώπινο σώμα

Μάλλον όλοι γνωρίζουν τι είναι τα σκουλήκια και από πού προέρχονται. Αλλά δεν μπορούν όλοι να απαντήσουν τι είναι τα σκουλήκια και, το πιο σημαντικό, τι κακό μπορούν να προκαλέσουν στο ανθρώπινο σώμα.

Χαρακτηριστικά και τύποι ελμινθίασης

Οι ελμινθικές λοιμώξεις είναι μια ομάδα ανθρώπινων ασθενειών που προκαλούνται από την κατάποση σκουληκιών παρασιτικής προέλευσης, δηλαδή ελμινθών, που παρασιτούν τα εσωτερικά όργανα ενός ατόμου, επηρεάζοντας τους ιστούς και διαταράσσοντας την κανονική λειτουργία τους.

Τα παράσιτα μπορούν να αποικίσουν σχεδόν οποιοδήποτε όργανο: τα έντερα, τους πνεύμονες, τη χοληδόχο κύστη, το συκώτι και ακόμη και τον εγκέφαλο. Η ονομασία της ελμινθίασης, η πορεία της, οι συνέπειες και τα συμπτώματα εξαρτώνται από τον τύπο του παρασίτου που προκάλεσε την ασθένεια.

Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι γενικευμένοι τύποι ελμινθίασης:

1. Επαφή. Η μετάδοση γίνεται απευθείας από ένα ήδη μολυσμένο άτομο μέσω επαφής. Οι πιο συχνές είναι η υμενολεπίδωση, που προκαλείται από νάνο ταινίας, και η εντεροβίαση, που προκαλείται από σκουλήκια καρφίτσας. Τα παράσιτα σέρνονται έξω από το ορθό και γεννούν αυγά στο δέρμα ενός ατόμου. Περαιτέρω εξάπλωση συμβαίνει μέσω των τροφίμων και των ειδών οικιακής χρήσης. Η κύρια αιτία μόλυνσης από ελμινθίαση εξ επαφής είναι η μη συμμόρφωση με τους κανόνες προσωπικής υγιεινής, καθώς και η ακατάλληλη επεξεργασία των προϊόντων και η μη συμμόρφωση με τους κανόνες αποθήκευσης.
2. Γεωελμινθίασες. Συνήθως δεν απαιτείται ενδιάμεσος κεντρικός υπολογιστής. Τα παρασιτικά σκουλήκια ολοκληρώνουν ολόκληρο τον κύκλο ζωής τους σε έναν οργανισμό. Τα αυγά και οι προνύμφες των παρασίτων μπορούν να ζήσουν μόνο στο εξωτερικό περιβάλλον, συνήθως στο έδαφος. Πολύ σπάνια είδη μπορούν να αναπτυχθούν σε εσωτερικούς χώρους, τα περισσότερα από αυτά μόνο στο έδαφος ή στο νερό. Τα παιδιά που παίζουν συχνά με τη γη, καθώς και οι εργαζόμενοι σε αγροκτήματα και βοσκοτόπια, είναι πιο ευαίσθητα στη γεωελμινθίαση. Οι άνθρωποι μολύνονται μέσω της κατανάλωσης άπλυτων λαχανικών και φρούτων καθώς και μη επεξεργασμένου πόσιμου νερού. Είναι δυνατό να εισέλθουν έλμινθες με την κατάποση σκόνης ή μέσω του δέρματος.

3. Βιοελμινθίαση. Για την ανάπτυξη ελμινθών είναι απαραίτητη η συμμετοχή ενός ενδιάμεσου ξενιστή, συνήθως ασπόνδυλου. Βασικά, η μετάδοση των βιοελμινθεασών γίνεται μέσω εντόμων που ρουφούν το αίμα. Αυτοί οι τύποι παρασίτων ζουν στο αίμα του οριστικού ξενιστή, εισέρχονται στο σώμα του εντόμου μέσω ενός δαγκώματος, αναπτύσσονται εκεί και φτάνουν σε άλλο άτομο μέσω του ίδιου δαγκώματος. Ωστόσο, είναι επίσης δυνατή η απελευθέρωση αυγών και προνυμφών στο εξωτερικό περιβάλλον, όπως συμβαίνει με τις γεωελμινθίες. Κάθε είδος ελμίνθου απαιτεί τον δικό του συγκεκριμένο τύπο ενδιάμεσου ξενιστή.

Συμπτώματα και αιτίες ελμινθάσεων

Τα κλινικά συμπτώματα της ελμινθίασης εξαρτώνται άμεσα από τον τύπο των παρασίτων στο ανθρώπινο σώμα και τον βιότοπό τους. Ανάλογα με το όργανο που επηρεάζεται, η ασθένεια ποικίλλει, γεγονός που συχνά καθιστά δύσκολη την ακριβή διάγνωση.

Η ελμινθίαση περνά από οξεία και χρόνια στάδια ανάπτυξης. Το οξύ στάδιο δεν διαρκεί περισσότερο από 8 εβδομάδες, αλλά το χρόνιο στάδιο μπορεί να διαρκέσει χρόνια. Το οξύ στάδιο χαρακτηρίζεται από παρόμοια συμπτώματα σε όλους τους τύπους ελμινθίασης, αφού μετά την εμφάνιση ξένου σώματος στον ανθρώπινο οργανισμό, ακολουθεί άμεση αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Στο χρόνιο στάδιο, τα συμπτώματα γίνονται πιο συγκεκριμένα για κάθε μεμονωμένη νόσο και δεν μπορούν να γενικευθούν. Όλα εξαρτώνται από το όργανο που επηρεάζεται. για παράδειγμα, εάν τα παράσιτα εντοπίζονται στο έντερο, ο κοιλιακός πόνος και τα προβλήματα με τις κινήσεις του εντέρου είναι τυπικά.

Συμπτώματα ελμινθίασης:

1. Αυξημένη θερμοκρασία σώματος.
2. Υπερβολική εφίδρωση και πρήξιμο.
3. Πόνος μυών και αρθρώσεων.
4. Διάρροια ή, αντίθετα, συχνή δυσκοιλιότητα.
5. Αφυδάτωση, συχνοί έμετοι.
6. Διογκωμένο ήπαρ, σπλήνα, λεμφαδένες, μετεωρισμός.

7. Εξάνθημα στο ανθρώπινο δέρμα.
8. Αυξημένα επίπεδα λευκοκυττάρων.
9. Σιδηροπενική αναιμία.
10. Κνησμός του δέρματος και του πρωκτού.
11. Διαταραχές του νευρικού συστήματος, απάθεια, ευερεθιστότητα, κατάθλιψη.
12. Η παρουσία αιματηρών εκκρίσεων στα κόπρανα ή κατά την ούρηση.
13. Παγκρεατίτιδα, ίκτερος, ηπατίτιδα, εντερική απόφραξη.

Ορισμένοι τύποι ελμινθιασών χαρακτηρίζονται από ασυμπτωματική, λανθάνουσα πορεία της νόσου. Αυτό είναι επικίνδυνο γιατί λόγω σοβαρής βλάβης, το εσωτερικό όργανο ενός ατόμου μπορεί απλά να σκάσει, μετά από το οποίο ολόκληρο το σώμα αναπόφευκτα θα μολυνθεί από παράσιτα και, ως αποτέλεσμα, θα εμφανιστούν σοβαρές συνέπειες όπως αναφυλακτικό σοκ ή περιτονίτιδα.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις εκδηλώσεις ελμινθίασης στα παιδιά, καθώς κινδυνεύουν περισσότερο.

Συχνά συγχέονται με άλλες ασθένειες και οδηγούνται σε κρίσιμα στάδια βλάβης στο σώμα. Η ανοσία των παιδιών δεν έχει ακόμη αναπτυχθεί πλήρως και δεν παρουσιάζει εμφανή σημάδια βλάβης.

Η πιο συχνή παιδική ασθένεια είναι η εντεροβίαση. Στη δεύτερη θέση βρίσκονται διάφορα είδη στρογγυλών σκουληκιών, τα οποία είναι πιο χαρακτηριστικά των παιδικών ασθενειών. Φροντίστε να δώσετε προσοχή στη συνέπεια και την κανονικότητα των κινήσεων του εντέρου, την εμφάνιση διαφόρων εξανθημάτων και μην αγνοήσετε τα παράπονα για κνησμό στην περιοχή του πρωκτού.

Οι κύριες αιτίες της ελμινθίασης:

1. Τρώτε άπλυτα λαχανικά, φρούτα και μούρα. Είναι πολύ σημαντικό να τηρούνται τα πρότυπα υγιεινής και υγιεινής. Επεξεργαστείτε τα προϊόντα που αγοράσατε προσεκτικά. Συνιστάται τα παιδιά να χρησιμοποιούν ειδικά προϊόντα για το πλύσιμο φρούτων και λαχανικών. Το πλύσιμο των χεριών είναι υποχρεωτικό πριν από κάθε γεύμα.
2. Κρέας και προϊόντα ψαριών. Για την αποφυγή λοιμώξεων και σοβαρών συνεπειών, απαιτείται θερμική επεξεργασία υψηλής ποιότητας, καθώς και πιστοποίηση του αγορασμένου προϊόντος. Παρακολουθήστε τη συμμόρφωση με τις συνθήκες αποθήκευσης των παρασκευασμένων ημικατεργασμένων προϊόντων. Δεν είναι αποδεκτή η κατανάλωση προϊόντων ψαριών που αγοράζονται στην άκρη του δρόμου.
3. Γη και άμμος. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τα παιδιά, καθώς έχουν την τάση να βάζουν τα πάντα στο στόμα τους. Μην αφήνετε το παιδί σας να φάει την άμμο στην αμμουδιά ή το χώμα στο εξοχικό ενώ παίζει. Οτιδήποτε πέσει στο έδαφος ή σε ανοιχτούς χώρους αποκλείεται.

Τα αυγά των σκουληκιών υπάρχουν παντού γύρω μας, γι' αυτό θα πρέπει να προσέχουμε ιδιαίτερα την προσωπική υγιεινή για να αποτρέψουμε όσο το δυνατόν περισσότερο πιθανές ελμινθικές ασθένειες.

Ταξινόμηση παρασίτων

Ανάλογα με το σχήμα και την εμφάνισή τους, οι έλμινθες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

• Στρογγυλά σκουλήκια. Μέχρι σήμερα έχουν περιγραφεί περισσότερα από 80.000 είδη ελμινθών αυτής της κατηγορίας. Μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στο ανθρώπινο σώμα και να προκαλέσουν διάφορες ελμινθικές ασθένειες. Η ανάπτυξη των στρογγυλών σκουληκιών περνά από πέντε στάδια, τέσσερα από τα οποία είναι στάδια προνύμφης και ένα είναι ενήλικα. Κατά τη διάρκεια κάθε μετάβασης, το περιβάλλον ή ο ενδιάμεσος κεντρικός υπολογιστής αλλάζει. Οι πιο συνηθισμένοι εκπρόσωποι:
  • Στρογγυλό σκουλήκι - προκαλεί μια ασθένεια που ονομάζεται ασκαρίαση. Αυτό το είδος παρασίτου μπορεί να ζήσει και να τρέφεται αποκλειστικά στο ανθρώπινο σώμα. Οι στρογγυλοί σκώληκες χαρακτηρίζονται από βήχα, κατά τον οποίο οι προνύμφες ωθούνται στο λαιμό ενός ατόμου και επιστρέφουν στα έντερα ως ήδη ενήλικα άτομα.
  • Οι σκώληκες προκαλούν εντεροβίαση στο ανθρώπινο σώμα και παρασιτούν τα έντερα. Μόλις μπουν στο σώμα του ξενιστή, χαρακτηρίζονται από πεπτικές διαταραχές, κνησμό κοντά στον πρωκτό και, σε ορισμένες περιπτώσεις, φλεγμονή των γεννητικών οργάνων, ιδιαίτερα στις γυναίκες.
• Ταινίες. Υπάρχουν περισσότερες από 10 παραγγελίες ταινιών που ζουν στο ανθρώπινο σώμα. Αυτή είναι η πιο κοινή κατηγορία παρασίτων που προκαλεί εξαιρετικά επικίνδυνες ασθένειες. Περνούν από δύο προνυμφικά στάδια ανάπτυξης και φτάνουν στον τελικό ξενιστή ως ενήλικες. Εισέρχονται στο ανθρώπινο σώμα μέσω ενός ενδιάμεσου ξενιστή, συνήθως από τη σάρκα ενός μολυσμένου ζώου. Επομένως, για την πρόληψη της νόσου, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τη σωστή προετοιμασία και επιλογή των προϊόντων κρέατος. Τα πιο κοινά είδη ελμινθών αυτής της κατηγορίας:
  • Ταινία – προκαλεί την ασθένεια ταενίαση, η οποία χαρακτηρίζεται από συχνούς εμετούς, ναυτία ή απώλεια όρεξης.
  • Η ταινία του βοείου κρέατος είναι μια λιγότερο επικίνδυνη ασθένεια, αλλά απαιτεί πολύ δύσκολη και μακροχρόνια θεραπεία.
  • Ο εχινόκοκκος είναι ένα είδος σκουληκιού που προκαλεί ημικρανίες, ζαλάδες και μπορεί να προκαλέσει ακόμη και επιληπτική κρίση.
• Επίπεδες σκώληκες (βδέλλες). Τι είναι τα τυχαία σκουλήκια; Η ανάπτυξη αυτής της κλάσης απαιτεί την παρουσία ενός ενδιάμεσου κεντρικού υπολογιστή. Αυτά τα παρασιτικά σκουλήκια είναι η αιτία των τρεματωδών. Οι πιο επικίνδυνες ποικιλίες αυτής της κατηγορίας:
  • Fluke opisthorchiasis – εισέρχεται στο ανθρώπινο σώμα με κρέας ψαριού, πιο συχνά είδος κυπρίνου, και επηρεάζει τους χοληφόρους πόρους του ήπατος.
  • Σχιστοσώματα – μεταδίδονται στο νερό και προκαλούν σχιστοσωμίαση, μια πολύ σοβαρή ασθένεια με εξαιρετικά σοβαρές συνέπειες.
  • Το Paragonim είναι ένας πνευμονικός πνεύμονας, η αιτία της παραγονιμίασης, η μόλυνση είναι δυνατή μόνο με την κατανάλωση καβουριών, καραβίδων ή χοιρινού κρέατος.

Όλοι οι αναφερόμενοι τύποι σκουληκιών στον άνθρωπο αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος της ποικιλίας των παρασίτων που υπάρχουν σήμερα. Σύμφωνα με ορισμένα στοιχεία, υπάρχουν περισσότερες από 1 εκατομμύριο ποικιλίες.

Διάγνωση και θεραπεία ελμινθάσεων

Η επιστήμη δεν μένει ακίνητη και ένας μεγάλος αριθμός μεθόδων έχουν ήδη αναπτυχθεί και χρησιμοποιούνται ενεργά για τον εντοπισμό ελμινθικών ασθενειών. Οι σύγχρονες μέθοδοι καθιστούν δυνατό τον ακριβή προσδιορισμό του τύπου των παρασίτων στον άνθρωπο και του βαθμού βλάβης των ιστών στη θέση τους.

Βασικές μέθοδοι για τη διάγνωση της ελμινθίασης:

1. Μικροελμινθοσκοπικό. Χρησιμοποιείται για την ανίχνευση αυγών και προνυμφών σκουληκιών. Αυτές περιλαμβάνουν τις μεθόδους των Kato, Kalantaryan και Fulleborn. Μεμονωμένα, καθεμία από αυτές τις μεθόδους δεν είναι ικανή να προσδιορίσει με ακρίβεια όλους τους τύπους παρασίτων. Αλλά συνολικά δίνουν καλά αποτελέσματα, ειδικά όσον αφορά την ένταση της εξάπλωσης των παρασίτων που ζουν στο σώμα.
2. Μακροελμινθοσκοπικό. Το πιο αποτελεσματικό για τον εντοπισμό σκουληκιών και στρογγυλών σκουληκιών. Χρησιμοποιώντας ένα πιάτο Petri και έναν μεγεθυντικό φακό, βοηθούν στην ανίχνευση παρασίτων στα κόπρανα.
3. Βιοψία. Εάν υπάρχει πιθανότητα ελμινθικού παρασιτισμού στον ανθρώπινο μυϊκό ιστό, λαμβάνεται δείγμα και αποστέλλεται για εξέταση. Αυτή η μέθοδος σας επιτρέπει να κάνετε την πιο ακριβή διάγνωση.
4. Ανοσολογική. Πραγματοποιούνται με εξέταση του αίματος του ασθενούς για την ανίχνευση αντισωμάτων σε ορισμένους τύπους ελμινθών που ζουν στο ανθρώπινο σώμα.
5. Ανάλυση του περιεχομένου της χολής ή του δωδεκαδακτύλου.Χρησιμοποιείται για βλάβες στο ήπαρ, τη χοληδόχο κύστη και το δωδεκαδάκτυλο.
6. Ενόργανος. Αυτά περιλαμβάνουν υπερηχογράφημα, ακτινογραφίες και εξετάσεις υπολογιστή. Χρησιμοποιούνται για τον προσδιορισμό του βαθμού βλάβης που προκαλείται από τα σκουλήκια στο ανθρώπινο σώμα. Και επίσης να ελέγξετε άλλα εσωτερικά όργανα.

Οι ιατρικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία εντοπισμένων ασθενειών. Ωστόσο, η σύνθετη πολυφαρμακευτική θεραπεία έχει βρεθεί ότι είναι πιο αποτελεσματική από τη μονοθεραπεία με ένα μόνο ανθελμινθικό.

Οι λοιμώξεις από ελμίνθους αντιμετωπίζονται συχνότερα με τη συνταγογράφηση μίας δόσης ενός δισκίου που περιέχει ένα δραστικό συστατικό όπως η λεβαμιζόλη. Η δοσολογία επιλέγεται ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Αυτό βοηθά στην αποδυνάμωση των παρασίτων.

Στη συνέχεια, μετά από 3 ημέρες, λαμβάνεται ένα φάρμακο που περιέχει μεβενδαζόλη ή αλβενδαζόλη. Αυτή η ολοκληρωμένη προσέγγιση επιταχύνει σημαντικά και αυξάνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Πολύ συχνά ένα άτομο δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχουν σκουλήκια στο σώμα του. Από αυτή την άποψη, συνιστάται η διεξαγωγή προληπτικών θεραπειών με αντιελμινθικά φάρμακα. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για παιδιά προσχολικής ηλικίας και ιδιοκτήτες κατοικίδιων ζώων.

Τα παράσιτα μπορούν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη στα εσωτερικά όργανα στον άνθρωπο. Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία θα βοηθήσει να σταματήσει την ανάπτυξη αυτών των ασθενειών έγκαιρα και να αποτρέψει σοβαρές συνέπειες.